Geen uien meer voor mij!

Daar ben ik weer, terug in de stad. Het is volgens mij pas een week geleden dat ik mijn laatste blog geschreven heb, maar heb weer van alles te vertellen.
Zoals ik verteld had was het nogal primitief op de camping waar we zaten voor het uien plukken. Diezelfde dag dat ik het blog geschreven heb, hadden Selma en Chris (waarmee ik ging werken) iemand anders ontmoet die nog wel een adresje had waar we konden uien plukken waar we meer geld zouden krijgen per bin. Daarnaast hoefden we niet te betalen voor de uienclipper en voor een stom fluoricerend ding dat we moesten dragen, en hoefden we niet meer te werken voor een nogal aparte baas die om 2 uur 's middags dronken in de auto zat en een ongeluk veroorzaakt had.
We hebben toen besloten om niets te zeggen, 's nachts het tentje af te halen en weg te rijden naar de Gold Coast. Zo gezegt, zo gedaan. Diezelfde nacht arriveerden we in Surfers Paradise, en toen nog op zoek naar een slaapplaats. Gelukkig had ik een telefoonnummer van een hostel in de buurt, belde op, en heb toen de receptioniste opgebeld. Gelukkig was ze Nederlands en was ze zo aardig om mij toch in te laten checken om half 2.
Er was teveel regen geweest om te werken dus hebben we daar een aantal nachten doorgebracht. Elke dag lekker op het strand en bodyboarden op de hoge golven.
Toen het zonnetje bleef schijnen werd het tijd voor ons om terug te gaan naar Boonah om nu echt uitjes te gaan plukken. Eenmaal in Boonah kwamen we erachter dat we een klein probleempje hadden, de camping waar we waren weg gesneakt zonder iets te zeggen, was de enige in de omgeving. Dat werd wild camperen voor ons. Ons tentje opzetten als het donker was zodat de politie ons minder makkelijk zou zien en gebruik maken van de openbare barbequeplaats en toiletten.
De volgende dag ging mijn wekker om 4 uur in de ochtend, tijd om naar het uienveld te gaan. Voor het eerst kon ik zien hoe groot een Bin was die we moesten vullen, er ging een lichte schok door me heen, maar ik dacht, ach als ik hard werk kan ik er misschien wel drie per dag vullen. Na keihard werken in de brandende zon en 38 graden celcius van half 6 tot 5 hadden we die dag met zijn drieen 4 bins gevuld, dat betekend 60 dollar (is ongeveer 36 euro) per persoon.
Toen dacht ik, misschien moet ik nog sneller werken. De volgende dag ging het wekkertje weer om 4 uur, en we gingen weer enthousiast van start. Niet praten want dat vertraagd het werk. Aan het einde hadden we met zijn 3en weer 4 bins gevuld, met bloed, zweet en nog net geen tranen van frustratie omdat de bin zo groot was.
Die dag zou het gaan stormen, we gingen even op bezoek bij een vrouw die voor ons de baan had geregeld. Dat even werd de hele nacht want het ging zo hard omweren en regenen dat het niet verstandig was om naar buiten te gaan. Ik heb nog nooit zulk omweer meegemaakt, zoveel flitsen, en het electriciteit viel af en toen uit. En vooral in een tentje slapen ging niet helemaal lukken. Ik was dus erg blij dat ze het aanbood, en heb heerlijk op de bank geslapen.
De volgende dag konden we niet werken omdat het veld weer nat was en de komende 3 dagen zouden er weer buien vallen. Ik heb toen besloten dat ik er geen zin meer in had, was helemaal klaar met de uien, regen, wild camperen en zoeken naar een douche. Chris en Selma wilden wel blijven, ze hadden bijna geen geld meer dus ze moesten wel. Omdat er geen openbaar vervoer in die regio was hebben ze mij in een ander dorpje afgezet bij een busstop.
Ben nu dus weer heerlijk in Brisbane, en wil even niet meer naar zo een landelijk gat haha, veelste veel spinnen, springende insecten, kikkers, vliegen en dieren die we hoorden ristelen in de bosjes.

Nu weer op jobjacht, maar eerst nog even genieten van het weekend en mijn luxe hostel.

Zo heb jullie weer helemaal bijgepraat. Ben ook wat foto's aan het uploaden, zie de site:
http://www.mijnalbum.nl/Album=FK47W4X7