Oodnadatta
Door: Annick
Blijf op de hoogte en volg Annick
29 Maart 2010 | Australië, Oodnadatta
G'day Mates;)
Hoe gaat het met jullie???
Hier gaat het helemaal goed! Na mijn outbacktour ben ik naar Coober Pedy afgereisd. Dit mijnstadje is rijk aan opalen (65% van de opalen van de wereld komt daar vandaan) en de helft van de huizen zit onder de grond. Zo ook ons hostel, het was er overdag zo heet, dus af en toe ging ik maar even naar mijn holletje onder de grond om af te koelen. We zouden eigenlijk maar eventjes blijven maar we konden toch niet mee met de postbode naar oodnadatta (naar mijn nieuwe werkadres), dus we hebben er bijna een hele week doorgebracht. Ik ben ook nog even op een tourtje geweest, het landschap rondom coober pedy ziet er heel apart uit, alleen maar bergen met steen omdat ze overal opaal hebben proberen te vinden. Hoe groter de berg, hoe meer opaal ze hebben gevonden.
Zelf heb ik ook nog opaaltjes gezocht, en niet zonder succes:)
Met een tourtje heb ik bijvoorbeeld ook een ondergrondse kerk bekeken en zijn we naar een gebied geweest waar vroeger een zee was. Het landschap ligt nu vol met fossielen en de omgeving van Coober Pedy is ook populair voor films, het lijkt net een maanlandschap.
Het enige nadeel van de outback is toch echt dat ik die vliegen maar van me af blijf slaan. Nu heb ik ook gehoord dat ze in je oog kunnen poepen, lekker dan zeg! dus dan krijg je opgezette ogen.... blegh!
Maargoed, gelukkig kregen we na een weekje een mailtje dat we dan toch echt naar Oodnadatta konden komen. We werden in een 4 wheel drive opgehaald en de volgende dag begonnen we al met werken in The Pink Roadhouse. Nu heb ik al 7 daagjes gewerkt en het bevalt prima! Ik woon in een huis met Mariet, met wie ik hier samen kwam en nog 2 Amerikaanse meisjes. Het is een bende met muizen, stinkende kevers en veel spinnen maar na al die hostels ben ik helemaal gelukkig.
Ik heb niet zo heel veel vrije tijd, ik heb de eerste week al meer dan 40 uur gewerkt, maar als ik vrij ben, ben ik nu lekker aan het lezen, mijn boomerang aan het oefenen en ik heb een fietstocht gemaakt. Ik dacht, lekker even rustgevend in mijn eentje een fietstochtje maken. Na uitgebreide instructies van mijn baas, een radio op zak om hulp op te roepen (oja, we hebben geen mobiel bereik hier, dus mijn mobiele nummers werken hier niet), vuur om rooksignalen te maken (leek mij wat overdreven, maar mijn baas vond het eigenlijk wel een goed idee)ging ik op pad. Het was heel mooi, maar wel eng, zoooveeeel sprinkhanen, als ik dan fietste sprongen er tientallen sprinkhanen uit de bosjes, en dan het idee van die slangen en giftige spinnen, er cirkelden een stuk of 5 adelaars boven mijn hoofd en je kon het dorpje niet meer zien. Maargoed als ik de weg kwijt was kon ik altijd mijn baas via de radio oproepen. Ik heb het helemaal veilig overleefd, maar diezelfde dag ging het Amerikaanse meisje op pad, en die was wel verdwaald geraakt, ze was al in paniek maar mijn baas kwam toen toeterend met zijn 4 wheel drive aan zodat ze hem kon vinden.
Oja ik ben trouwens op noodle dieet, het begint me nu mijn neus uit te komen, maar jullie willen niet weten hoe duur het eten hier is, 11,90 voor een pot nutella, 8 dollar voor wat koekjes, 7,90 voor een kilo bananen. Opzich is het wel een goede ervaring, ik gooi niets weg, en zie eindelijk wat voor waarde eten heeft. Normaal eet ik maar wat ik wil, en omdat ik er trek in heb. Nu heb ik honger, ok mag ik niet zeggen, geen echte honger misschien maar toch haha.
Verder is het hier wel goed geregeld, ik kan internetten in een aboriginal school en de gezondheidszorg is gratis.
Ik stond er gisteren bij stil dat de tijd al zo snel gaat, nog maar 3-4 maanden en dan ben ik alweer thuis waarschijnlijk. Dus nog even volhouden daar:P
Ik heb trouwens een huistelnummer hier, weet alleen zelf even niet wat het nummer is. Maar mijn adres voor de komende 2 maanden is:
Annick van der Burg
The Pink Roadhouse
Post Office
Oodnadatta
SA 5734
Liefs,
Annick
p.s. Het ging hier net regenen, iedereen ging kijken, kinderen buiten spelen. Ik heb nog nooit zo een enthousiasme om wat regen gezien. Maargoed dit is dan ook het wamste en droogste plaatsje van Australie (in het droogste continent)
Hoe gaat het met jullie???
Hier gaat het helemaal goed! Na mijn outbacktour ben ik naar Coober Pedy afgereisd. Dit mijnstadje is rijk aan opalen (65% van de opalen van de wereld komt daar vandaan) en de helft van de huizen zit onder de grond. Zo ook ons hostel, het was er overdag zo heet, dus af en toe ging ik maar even naar mijn holletje onder de grond om af te koelen. We zouden eigenlijk maar eventjes blijven maar we konden toch niet mee met de postbode naar oodnadatta (naar mijn nieuwe werkadres), dus we hebben er bijna een hele week doorgebracht. Ik ben ook nog even op een tourtje geweest, het landschap rondom coober pedy ziet er heel apart uit, alleen maar bergen met steen omdat ze overal opaal hebben proberen te vinden. Hoe groter de berg, hoe meer opaal ze hebben gevonden.
Zelf heb ik ook nog opaaltjes gezocht, en niet zonder succes:)
Met een tourtje heb ik bijvoorbeeld ook een ondergrondse kerk bekeken en zijn we naar een gebied geweest waar vroeger een zee was. Het landschap ligt nu vol met fossielen en de omgeving van Coober Pedy is ook populair voor films, het lijkt net een maanlandschap.
Het enige nadeel van de outback is toch echt dat ik die vliegen maar van me af blijf slaan. Nu heb ik ook gehoord dat ze in je oog kunnen poepen, lekker dan zeg! dus dan krijg je opgezette ogen.... blegh!
Maargoed, gelukkig kregen we na een weekje een mailtje dat we dan toch echt naar Oodnadatta konden komen. We werden in een 4 wheel drive opgehaald en de volgende dag begonnen we al met werken in The Pink Roadhouse. Nu heb ik al 7 daagjes gewerkt en het bevalt prima! Ik woon in een huis met Mariet, met wie ik hier samen kwam en nog 2 Amerikaanse meisjes. Het is een bende met muizen, stinkende kevers en veel spinnen maar na al die hostels ben ik helemaal gelukkig.
Ik heb niet zo heel veel vrije tijd, ik heb de eerste week al meer dan 40 uur gewerkt, maar als ik vrij ben, ben ik nu lekker aan het lezen, mijn boomerang aan het oefenen en ik heb een fietstocht gemaakt. Ik dacht, lekker even rustgevend in mijn eentje een fietstochtje maken. Na uitgebreide instructies van mijn baas, een radio op zak om hulp op te roepen (oja, we hebben geen mobiel bereik hier, dus mijn mobiele nummers werken hier niet), vuur om rooksignalen te maken (leek mij wat overdreven, maar mijn baas vond het eigenlijk wel een goed idee)ging ik op pad. Het was heel mooi, maar wel eng, zoooveeeel sprinkhanen, als ik dan fietste sprongen er tientallen sprinkhanen uit de bosjes, en dan het idee van die slangen en giftige spinnen, er cirkelden een stuk of 5 adelaars boven mijn hoofd en je kon het dorpje niet meer zien. Maargoed als ik de weg kwijt was kon ik altijd mijn baas via de radio oproepen. Ik heb het helemaal veilig overleefd, maar diezelfde dag ging het Amerikaanse meisje op pad, en die was wel verdwaald geraakt, ze was al in paniek maar mijn baas kwam toen toeterend met zijn 4 wheel drive aan zodat ze hem kon vinden.
Oja ik ben trouwens op noodle dieet, het begint me nu mijn neus uit te komen, maar jullie willen niet weten hoe duur het eten hier is, 11,90 voor een pot nutella, 8 dollar voor wat koekjes, 7,90 voor een kilo bananen. Opzich is het wel een goede ervaring, ik gooi niets weg, en zie eindelijk wat voor waarde eten heeft. Normaal eet ik maar wat ik wil, en omdat ik er trek in heb. Nu heb ik honger, ok mag ik niet zeggen, geen echte honger misschien maar toch haha.
Verder is het hier wel goed geregeld, ik kan internetten in een aboriginal school en de gezondheidszorg is gratis.
Ik stond er gisteren bij stil dat de tijd al zo snel gaat, nog maar 3-4 maanden en dan ben ik alweer thuis waarschijnlijk. Dus nog even volhouden daar:P
Ik heb trouwens een huistelnummer hier, weet alleen zelf even niet wat het nummer is. Maar mijn adres voor de komende 2 maanden is:
Annick van der Burg
The Pink Roadhouse
Post Office
Oodnadatta
SA 5734
Liefs,
Annick
p.s. Het ging hier net regenen, iedereen ging kijken, kinderen buiten spelen. Ik heb nog nooit zo een enthousiasme om wat regen gezien. Maargoed dit is dan ook het wamste en droogste plaatsje van Australie (in het droogste continent)
-
29 Maart 2010 - 05:44
Melissa:
Heyy annickje!
Thanks voor je berichtje. Tijd gaat erg snel hier. Mijn tijd in Brisbane zit er alweer op, vertrek morgenvroeg voor 10 dagen naar Cairns waar het de komende 2 weken alleen maar regent! Dus niet erg leuk!
Ik zie dat jij alleeeeeen maar 35 graden en vliegen hebt. Hoe bevalt het werken? Haha en wist niet dat de vliegen in je ogen kunnen poepen, kijk maar uit dan!
Nou werk ze en ben benieuwd naar je volgende verhaaltje! En geniet er maar van want 4 maanden gaan snellll:)
X Melissa -
29 Maart 2010 - 06:42
Bianca:
Leuke verhalen over die vliegen.. Ik had gehoord dat ze via je traanbuis weer door je neusgaten naar buiten komen!!! Maar je bent echt op een gave plek (diep van binnen ben ik wel wat jaloers... was zo'n gave tijd daar :D) Heb je ook die gehandicapte aboriginal ontmoet? Hij kan heel mooi gitaar spelen ;)
Have fun! -
29 Maart 2010 - 13:45
Babette:
Hei Lieve zus!
Aaaaaah! Wat erg dat een ander meisje wel gewoon verdwaald was!!
En echt annick, wat heerlijk om even alleen te fietsen en dan die rust. Lijkt me echt fantastisch! Geniet er nog maar even van want hier in Amsterdam hoor ja altijd wel een auto, trein, metro of tram voorbij razen:)!
Voor de mensen die je willen bellen, dit is je vaste nummer: +61886706102
Geniet er van!
liefs -
30 Maart 2010 - 17:23
Mamsie:
Hoi Annick,
Afgelopen weekend was the Beagle (of zoiets) op tv. Het ging oa over de natuur in Australië. Ze lieten het landschap van Coober Pedy zien en de kerk onder de grond. Ik zat natuurlijk rechtop op de bank. Heel leuk om te zien. Ze vertelde over de warmte en de dieren in Australië en het hek dat dwars door Australië loopt. Bij Coober Pedy is het inderdaad net een maanlandschap, heel apart. Ennuh, gelukkig ben jij niet verdwaald. Dat lijkt me wel even schrikken zeg.
Ik spreek je gauw.
XXX -
30 Maart 2010 - 17:38
Iris:
Hi nico,
was super gezellig om zondag even met je te bellen! Mis je wel hoor! Maar nu je 2 maanden op dezelfde (mega afgelegen) plek woont lukt het me misschien net om een kaartje te sturen ;)
x -
06 Mei 2010 - 22:21
Ton013@hotmail.com:
hoi!hierbij een berichtje van ton en michelle van de spaceship die jullie stray bus in nieuw zeeland achtervolgde!
leuk om je verhalen te lezen! krijgen er wel heimwee van want wij zijn inmiddels een paar dagen thuis in NL!
Wij waren 14 mrt in uluru..regen regen!kings canyon gesloten!dus ook geen zon op ULURU gezien! grappig dat we elkaar daar net gekruisd hebben!
geniet van je tijd in OZ! voor je het weet ben je thuis en is het leven weer normaal! -
03 Juli 2010 - 00:18
Burg.53@gmail.com:
Lieve Annick, jouw échte vader heeft jouw reisverslag nog niet kunnen lezen omdat ik mijn bril nie op heb. Morgen. zaterdag 2 juli, zal ik het echter doen,
Ik vind het erg fijn dat ik eindelijk iets van jouw eigen hand kan lezen. Voorts hoop ik dat je mij persoonlijk een bericht zal sturen als je iets wilt weten o.i.d.
De lieve groeten van Joop van der Burg
Karel Doormanstraat 48
2405 VP Alphen a.d Rijn
-
30 Oktober 2011 - 13:50
Joop Van Der Burg:
Annick, oudste dochter van me, ik ben blij voor je dat je een reis naar Nieuw Zeeland (waar je helaas niet bij je oom -mijn broer- op bezoek bent geweest!). Ik vraag me af, is dit een reis ivm jouw baan of is dit een vakatiereis? Helaas weet of hoor ik niets over/van je.
Te lezen aan jouw reisverslagen is het wel leuk geweest samen met je reismaat.
Je ben dus nu weer in Amsterdam en dus niet zo ver bij mij vandaan in Alphen (het Rooie Dorp). Tot ziens lieve dochter van me.
Pappa Joop van der Burg
PS heb jij de foto's gezien van toen jullie -jij en Babette- nog heel klein waren?
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
